Een man die 20 minuten lang als ‘dood’ werd beschouwd, deelde zijn opmerkelijke ervaring, en het is ronduit bijzonder. Scott Drummond, nu achter in de zestig, was slechts 28 toen hij zijn duim ontwrichtte tijdens een skiongeluk en een routineuze operatie onderging om de verwonding te corrigeren. Echter, een van de verpleegsters in de operatiekamer maakte een fout met Drummonds chirurgische tourniquet, en hij herinnert zich dat ze “Ik heb hem vermoord!” riep terwijl ze de kamer uit rende.
In een gesprek met Prioritise Your Life vertelde Drummond dat het volgende wat hij zich herinnerde, een gevoel in zijn arm was en dat hij plotseling boven zijn eigen lichaam zweefde, terwijl hij naar de operatietafel keek. “Ik zag alles wat ze in mijn duim staken,” zei hij. Drummond herinnerde zich ook dat hij een aanwezigheid naast zich voelde. Terugkijkend is hij ervan overtuigd dat de persoon die bij hem was, God was.
“Er waren veel vreemde bomen”
Het ‘gezichtsloze wezen’ bracht Drummond vervolgens naar een veld vol prachtige bloemen. Hij legde uit: “En ik herinner me zo levendig dat ik nooit meer achterom kon kijken, of dat ik de opdracht kreeg om nooit meer achterom te kijken, en het volgende dat ik wist, en het was als een oogwenk, was dat ik in een veld stond waar de persoon die bij me was vlak naast me stond, maar ik kon hem niet zien.” Drummond vervolgde: “Ik keek naar links en daar stonden een paar grote hoge bomen, en ik herinner me dat het heel vreemde bomen waren, ze hadden een lange stam met bladeren erbovenop, en het waren er heel veel.
“Ik moet vanaf nu beter doen met mijn leven”
Rechts daarvan stonden wilde bloemen, prachtige wilde bloemen, tot aan mijn middel. En ik herinner me dat ik keek en zag hoe mooi de bloemen waren, want iets waar ik echt van geniet is tuinieren. “Voor ik het wist was de persoon die me begeleidde er niet meer, en was ik alleen, maar het was zo vredig.” Toen Drummond een ‘wolk’ bereikte, stak er een arm doorheen die hem vertelde: “Het is nog niet jouw tijd. Je hebt nog meer dingen te doen.” Terwijl de arm zich terugtrok in de wolk, werd Drummond teruggetrokken in zijn eigen lichaam dat op een operatietafel lag. Vanaf dat moment wist Drummond dat hij ‘beter moest doen met zijn leven’.
(Bron: Unilad)