Zomer! Het seizoen van jurkjes, rokjes, blote armen en slippertjes. Voor velen een heerlijke tijd, maar voor Mathilde is het een bron van onzekerheid. Mathilde voelt zich ongemakkelijk door al die vrouwen in uitdagende kleding. “De ogen van mijn man Ron rollen bijna uit zijn hoofd en hij verdraait zijn nek als hij vrouwen ziet. Zo vreselijk gênant,” vertelt ze.
Mathilde is in de vijftig en de eerste overgangsverschijnselen beginnen zichtbaar te worden. “Ik slaap slecht en lig hele nachten wakker terwijl Ron luid snurkt naast me. Dat zijn de uren waarin ik lig te woelen en te piekeren. Vindt Ron me nog wel aantrekkelijk? Wat kan ik doen om weer een leuke vrouw te worden?” Mathilde merkt dat de kilo’s eraan vliegen en wat ze ook doet, ze valt nauwelijks af. “Mijn zomerkleding van vorig jaar past nauwelijks meer. Laatst stond ik voor mijn kledingkast en alles zat strak. Ik kon wel huilen.”
Veranderingen
Mathilde besluit dat het tijd is om veranderingen aan te brengen. “Ik koop geen koek en snoep meer, maar heb allemaal gezond eten in huis gehaald zoals noten en fruit. Ook de alcohol wil ik even laten staan, maar dat valt me zwaar. Ik geniet van een wijntje bij het eten en het koken. Natuurlijk weet ik dat dat niet goed is. Ik drink nu even niet, maar Ron trekt zich daar niets van aan en neemt als hij thuiskomt van werk een glas wijn. Ik moet zoveel moeite doen om er niet ook eentje voor mezelf in te schenken. Ik heb hem gevraagd of hij even niet wil drinken omdat ik het er moeilijk mee heb, maar dat vindt hij onzin. Ik moet maar sterk zijn.”
De laatste tijd valt het Mathilde op dat Ron schaamteloos naar andere vrouwen kijkt. “Vorige weekend maakten Ron en ik een fietstochtje. We hebben allebei een elektrische fiets en regelmatig gaan we er samen op uit. Dat vond ik altijd heel fijn, maar nu vergaat me de lol. Als vrouwen op een racefiets ons inhalen, dan valt zijn tong op zijn schoenen. Zitten we op een terrasje met een colaatje light, dan flirt hij met elke vrouw die in zijn buurt komt. Ik voel me dan zo vreselijk ongemakkelijk.” Veel vrouwen zijn duidelijk niet gediend van Rons hitsige gedrag, maar dat lijkt hem niets uit te maken.
Minderwaardigheidscomplex
Mathilde’s minderwaardigheidscomplex groeit met de dag. “Ik draag wijde, donkere kleding om mijn volle lijf te verstoppen tot het weer een beetje toonbaar is.” Een incident in een schoenenwinkel was de druppel. “Ik neem Ron graag mee als ik schoenen moet kopen, zodat ik me niet laat overhalen iets te kopen dat ik niet leuk vind. Dus nam ik hem vorige maand mee naar een schoenenwinkel. Het zweet brak me uit van al dat passen en Ron babbelde met de verkoopster, een mooie vrouw met een flinke cup en dito decolleté.”
“Eigenlijk wilde ik al weg, maar Ron duwde me de winkel in.” Terwijl Mathilde schoenen past, merkt ze dat Ron naar de borsten van de verkoopster staart. “Ik kromp ineen van schaamte toen ik de verkoopster hoorde zeggen: ‘Meneer, hallo, hier zitten mijn ogen.’ Ik wist werkelijk niet waar ik het zoeken moest. Mannen die zo schaamteloos naar vrouwen kijken, heb ik altijd veracht en nu doet mijn eigen man het.”
Gesprek
Mathilde besloot het onderwerp aan te kaarten. Na het verzamelen van moed, begon ze een gesprek met Ron. “Ik kreeg het antwoord dat ik niet wilde horen. ‘Mens, wat zit je nou te zeuren? Mag ik misschien kijken naar vrouwen? Ik zit toch niet aan ze? En bovendien: zo leuk is het niet om naar jou te kijken.’ De tranen sprongen in mijn ogen. Ron schrok en zei snel: ‘Sorry, sorry, zo bedoel ik het niet. Maar ja, je zegt zelf ook dat je wat te zwaar bent en zo.’ Het werd alleen maar erger.”
Sinds die ruzie is er iets veranderd in de relatie tussen Mathilde en Ron. “Ik voel me niet meer veilig en alleen maar lelijker. Ron heeft er niets van geleerd. Hij blijft kijken. Ik haat die blik. Ik vind het vreselijk als hij met zijn ogen een vrouw staat uit te kleden. Dubbele schaamte: voor mezelf en hoe ik eruit zie en schaamte voor mijn man die zich zo onfatsoenlijk gedraagt. Slapeloze nachten, dat krijg ik ervan.”
(Intropic: Freepik)