De allereerste opname van het exacte moment waarop iemand overlijdt, heeft onthuld wat onze laatste gedachten zouden kunnen zijn. Waarschijnlijk willen we al sinds het begin der tijden weten wat er met ons gebeurt nadat we sterven. Hoewel we waarschijnlijk moeten wachten tot we zelf dood zijn om het echt te weten, denken wetenschappers dat ze nu een kijkje hebben kunnen nemen in onze laatste gedachten vlak voor het overlijden.
Resultaten van EEG
Dit inzicht kwam toen onderzoekers in Vancouver, Canada, de hersenen onderzochten van een 87-jarige patiënt die aan epilepsie leed. Tijdens hun observatie overleed hij echter onverwachts aan een hartaanval. Dankzij de resultaten van een elektro-encefalogram (EEG) konden ze vaststellen wat er in zijn hersenen gebeurde tijdens zijn laatste momenten – specifiek in de 30 seconden voor en na het moment dat zijn hart stopte met kloppen.
Je leven dat ‘voorbijflitst’
Het eeuwenoude idee dat je leven ‘aan je voorbijflitst’ zou weleens echt kunnen zijn, aangezien ze een toename van ‘gamma-oscillaties’ detecteerden. ‘Gamma-oscillaties’ worden in verband gebracht met het ophalen van herinneringen en dromen, wat zou kunnen betekenen dat de patiënt vlak voor zijn overlijden oude ervaringen opnieuw beleefde. Hoofdauteur van de studie, gepubliceerd in het tijdschrift ‘Frontiers in Ageing Neuroscience’, Dr. Ajmal Zemmar, zei: “Door het genereren van oscillaties die betrokken zijn bij het ophalen van herinneringen, kan de hersenen vlak voor ons overlijden een laatste terugblik geven op belangrijke levensgebeurtenissen, vergelijkbaar met wat wordt gerapporteerd bij bijna-doodervaringen.”
Eerste waarneming bij mensen
“Deze bevindingen dagen ons begrip van het exacte moment waarop het leven eindigt uit en roepen belangrijke vervolgvragen op, zoals die met betrekking tot de timing van orgaandonatie.” De studie toonde soortgelijke veranderingen in hersengolven bij ratten op het moment van overlijden – maar het is de eerste keer dat dit bij mensen werd waargenomen. Zoals bij de meeste studies benadrukt het team echter dat er meer onderzoek nodig is om tot definitieve conclusies te komen. Het is ook belangrijk om op te merken dat deze data gebaseerd is op slechts één casestudy en dat de hersenen van de patiënt al beschadigd waren door epilepsie.
Daarom kunnen deskundigen niet met zekerheid zeggen of hetzelfde zou gebeuren bij een andere persoon in de laatste momenten van hun leven. “Wat we uit dit onderzoek kunnen leren, is dat, hoewel onze geliefden hun ogen gesloten hebben en klaar zijn om ons te verlaten, hun hersenen misschien enkele van de mooiste momenten uit hun leven opnieuw afspelen,” voegde Dr. Zemmar toe.