Emma Flint, 32, heeft openhartig haar ervaring gedeeld over het ontdekken van haar abroseksualiteit en de moeilijke reacties die ze van vrienden kreeg. Abroseksualiteit is een seksuele identiteit die voortdurend verandert, en hoewel het voor velen onbekend terrein is, ontdekte Emma pas op haar 30e dit label. Dit zorgde voor een belangrijk inzicht, maar bracht ook pijnlijke reacties met zich mee.
Veel onbegrip
Toen Emma haar abroseksualiteit voor het eerst besprak, werd ze vaak geconfronteerd met een lege blik en onbegrip. Vrienden stelden vragen als: “Wanneer heb je dit besloten? Is dit wel echt een label? Ik steun je, maar dit klinkt niet logisch.” Helaas zijn deze vrienden nu niet meer in haar leven. Dit verlies heeft Emma doen inzien hoe belangrijk het is om trouw aan zichzelf te blijven.
Emma kende de term abroseksualiteit vroeger niet. In de jaren negentig beperkte de discussie rond seksuele oriëntaties zich vaak tot hetero, homo of lesbisch. Alles wat daarvan afweek, werd vaak niet serieus genomen. Pas later, door een Instagram-post van LGBTQ+-advocaat Zoe Stoller, ontdekte Emma een term die haar veranderende seksuele voorkeuren beschreef. Voor Emma voelde dit als een “aha-moment” waarin ze eindelijk erkend werd.
Voorkeur kan fluctueren
Abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele voorkeur kan fluctueren. Emma herinnert zich dat haar eigen aantrekkingskracht wisselde: soms voelde ze zich meer aangetrokken tot vrouwen, andere keren tot mannen. Dit zorgde voor verwarring, zowel voor haarzelf als voor haar vrienden. Ze hoorde vaak opmerkingen zoals: “Vorige week zei je nog dat je lesbisch was, hoe kan dat nu anders zijn?”
Dit was een moeilijke tijd voor Emma, vooral omdat ze vaak aan zichzelf twijfelde en zichzelf beschuldigde van onzekerheid en verwarring. Ze voelde zich soms onecht omdat haar seksuele identiteit voortdurend leek te veranderen. Pas toen ze het label abroseksualiteit leerde kennen, begon ze zichzelf beter te begrijpen en te accepteren.
Onwetendheid
Ondanks dat er tegenwoordig meer openheid is voor verschillende seksuele identiteiten, blijft er nog veel onwetendheid rond termen zoals abroseksualiteit. Emma kreeg vaak te horen waarom ze zichzelf niet gewoon als biseksueel kon labelen. “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat ze zich niet ongemakkelijk voelen,” legt Emma uit. Deze reacties zijn pijnlijk omdat ze de complexiteit van iemands gevoelens negeren.
Emma benadrukt dat haar veranderende seksuele voorkeur geen invloed heeft op haar romantische relaties; ze wordt verliefd op de persoon, niet op hun geslacht. Toch blijft de constante behoefte om haar identiteit te moeten uitleggen een uitdaging. Ondanks haar inspanningen om haar vrienden en familie te laten begrijpen wat abroseksualiteit inhoudt, houden sommigen vast aan hun beperkte kennis en proberen ze Emma in een hokje te plaatsen.