Herman Brusselmans (67) geeft in Sergio over de grens een openhartige inkijk in zijn turbulente relatie met zijn vriendin Lena. “Lena is een topper, maar we hebben geen makkelijke relatie,” vertelt hij. Tijdens een autorit door Bretagne met Sergio Herman komt Brusselmans tot een pijnlijke conclusie: “Ik begin meer en meer op mijn vader te lijken.”
De schrijver, die terugkomt van een bezoek aan een pannenkoekenhuis, reflecteert op zijn gedrag. “Net als mijn vader kan ik erg agressief zijn. Niet fysiek, maar verbaal. Vooral tegenover mijn vriendin,” geeft hij toe. “Onlangs ging het nog over onze zoon Roman. Ik wil bijvoorbeeld niet dat hij samen met de hond in één kamer zit, omdat dat beest hem al eens gebeten heeft.”
“Dan ga ik los”
“Lena relativeert dat soort dingen, maar dan loopt het uit de hand en ga ik los. ‘Godverdomse teef,’ heb ik haar laatst nog toegeschreeuwd. Twee minuten later voel ik meteen spijt, maar goedmaken is niet eenvoudig. Ik doe mijn best, maar soms is het sterker dan mezelf. Lena is echt geweldig, maar het is niet altijd makkelijk tussen ons.”
Traumatische jeugd
Brusselmans wijt zijn gedrag aan zijn traumatische jeugd. Hij groeide op in een gezin waar zijn vader vaak zijn woede botvierde. “Mepjes, dingen gooien, slaan – dat was heel gewoon,” vertelt de schrijver. Als tienjarige overwoog hij al weg te lopen van huis. “Ik droom er nog steeds over en word soms gillend wakker. Letterlijk, gillend,” zegt hij. Deze jeugd heeft zijn sporen nagelaten; Brusselmans kampt al zijn hele leven met angstaanvallen.
“Lena schrikt zich rot als dat gebeurt. In de jaren ’80 had ik er constant last van, en daardoor ben ik beginnen drinken.” Hoewel hij zijn alcoholverslaving overwon, gebruikt hij nog steeds medicatie om de angsten te beheersen. “Het blijft een gevecht,” zegt hij.
Volgtip: Meer gratis zien en lezen?
Fan van BV’s en Vlaams showbizznieuws? Ga dan zeker ook onze Instagrampagina volgen, voor gratis en exclusieve content. Volgen doe je hier.
(Bron: hln.be – Afbeelding: Screen grab YouTube)